Οι φωτιές της Φλώρινας
Ένα Χριστουγεννιάτικο έθιμο, σήμα κατατεθέν της Δυτικής Μακεδονίας που χάνεται στα βάθη των αιώνων είναι οι Φωτιές της Φλώρινας στις 23 Δεκεμβρίου.
Αν και έχει τις ρίζες του σε παγανιστικές εκδηλώσεις, και συγκεκριμένα στη λατρεία του ήλιου (το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι στις 21 Δεκεμβρίου), στα χριστιανικά χρόνια είναι συνυφασμένο με τη φωτιά που άναψαν οι βοσκοί στο μικρούλη Χριστό και την αναγγελία της γέννησης του Θεανθρώπου.
Χορός μπροστά στις φωτιές © Ε.Τ.ΔΥ.ΜΑ
Στις 23 Δεκεμβρίου τα μεσάνυχτα ανάβουν φωτιές σε όλες τις γειτονιές της πόλης, ύψους μέχρι 15μ. και σε καθεμία από αυτές κερνάνε τοπικό ξινόμαυρο, τσίπουρο, γλυκά και φασολάδα, ενώ γύρω από την κάθε φωτιά γίνεται χορός με μουσική από τα τοπικά συγκροτήματα, μπάντες αλλά και την φιλαρμονική του Δήμου. Η μεγαλύτερη συνήθως είναι αυτή που βρίσκεται στην πλατεία Ηρώων, δίπλα στον ποταμό Σακουλέβα.
Η προετοιμασία, που τα παλαιότερα χρόνια κρατούσε μήνες, γίνεται από ομάδες παιδιών και εφήβων που ανεβαίνουν το βουνό για να συλλέξουν κέδρα και άλλα ξύλα. Στην συνέχεια επιλέγουν ένα ασφαλές μέρος φύλαξης για να αποθηκεύσουν τόνους από αυτά μέχρι την ημέρα που θα αναλάβουν να ανάψουν την φωτιά της γειτονιάς τους.
Το έθιμο γνώρισε τη σφοδρή κριτική του μητροπολίτη Αυγουστίνου Καντιώτη, ζητώντας από τους πολίτες να μην συμμετέχουν γιατί είναι ειδωλολατρικό. Παρ’ όλα αυτά συνεχίστηκε καθώς είναι ένα κομμάτι της ζωής του κάθε Φλωρινιώτη ενώ συγκεντρώνει επίσης το ενδιαφέρον εκατοντάδων επισκεπτών κάθε χρόνο.